Kornik drukarz

Kornik drukarz

Kornik drukarz (Ips typographus) to najpopularniejszy kornik z pośród ponad stu gatunków korników występujących na terenie Polski. Kornik drukarz to jeden z najgroźniejszych szkodników lasów. Kornik owad w dorosłej postaci osiąga od 4 do 5 mm długości. Kornik drukarz jest ciemnobrązowy i ma walcowate ciało pokryte włoskami czuciowymi.

Kornik chrząszcz ma krótkie odnóża i trudno jest z powodu podobieństwa odróżnić samicę kornika drukarz od samca. Kornik drukarz żyje zazwyczaj około 2 – 3 lat. Atakujący głównie świerk pospolity oraz rzadziej inne drzewa iglaste takie jak sosna, jodła czy modrzew.

Kornik drukarz – cykl rozwojowy

Kornik drukarz charakteryzuje się krótkim cyklem rozwojowy dorosłej postaci chrząszczy, licznym potomstwem i zdolnością do występowania w skupieniach. Kornik drukarz zasiedla w pierwszym rzędzie drzewa powalone i złamane (ale o nadal świeżym łyku), a w dalszej kolejności drzewa stojące ale osłabione przez różne czynniki.

Ustalenie które drzewo nadaje się do zasiedlenia ustalają tzw. korniki pionierskie czyli takie które mają zdolność do dokonania takiej oceny. One także pozostają feromony na drzewach czyli feromony agregacyjne (wabiące obie płcie) lub płciowe (wabiące samice) - w celu przywabienia szkodników danego gatunku. Kornik drukarz samiec najpierw drąży kanały godowe które przyciągają samice a z kolei przyciągnięte samice tworzą kanały macierzyste w których składają jaja.

Jeden świerka zasiedla zazwyczaj ok. 3000-5000 samic kornika drukarza. Pojedyncza samica składa na jednym drzewie około 30-50 jaj. Po czym przenosi się na następne by ponownie złożyć jaja (30-50 szt.). Z jaj w okresie ok. 2 tygodni wylęgają się larwy Kornka drukarza żerujące między korą a drewnem, które drążą kanały larwalne w których larwy zamieniają się w poczwarki a one z kolei przekształcają się w dorosłe chrząszcze.

Kornik drukarz zimuje we wszystkich stadiach rozwojowych ale w większości przypadków jest to stadium chrząszcza, który zimuje w żerowiskach lub w ściółce. W wyniku żerowania kornika drukarza drzewo usycha. Tempo rozwoju kornika pod korą zależne jest od pogody, szczególnie od temperatury. Liczba pokoleń w sezonie sięga zatem od jednego do czterech. Zatem efektem rozmnażania się jednej samicy na wiosnę może być 500-1000 chrząszczy w danym roku na jesieni.

Kornik drukarz - gradacja

Ale często kornika drukarza wspomagają w niszczenii drzewa inne gatunki kornika jak, najczęściej kornik drukarczyk (Ips amitinus Eichh.) oraz rytownik pospolity (Pityogenes chalcographus L.) Szkodniki te zasiedlają górne partie pni drzew oraz gałęzie w koronach, podczas gdy kornik drukarz zajmuje przeważnie partie środkowe i dolne.

Intensywny rozwój kornika drukarza prowadzi do zaburzenia całego ekosystemu leśnego. Dzieje się tak w związku tzw. gradacją czyli lawinowego wzrostu wylęgu kornika drukarza i grupowego zamierania drzew na skutek jego działalności. O ile w przypadku stabilnej działalności kornika zasiedlane są przez niego drzewa o słabej kondycji lub wymierające i można tu mówić o jego pozytywnej, pozrądkującej roli o tyle w przypadku gradacji szybkość rozwoju oraz skuteczne zasiedlanie drzew o coraz lepszej kondycji jest ogromnym zagrożeniem dla lasów.

Kornik drukarz zwalczanie

Najlepszą metodą na zwalczanie kornika drukarza jest wycinka i okorowywanie drzew zaatakowanych przez korniki.

Do likwidacji kornika owada stosuje się także pułapki feromonowi nasycone chemicznymi substancjami wabiącymi, pozwalające oprócz odłowu dorosłych chrząszczy i rozrzedzenia kronika w dostępie do otwartych ścian drzewostanu świerkowego, także na wyliczenia dotyczące ilości szkodników na danym terenie.

Z naturalnych metod na zwalczanie kornika drukarza stosuje się także dbanie o zwiększenie populacji ptaków w tym najczęściej dzięcioła trójpalczastego oraz prowadzenie nasadzeń drzew w celu stworzenia drzewostanów mieszanych bardziej odpornych na ataki kornika drukarza.

Dodatkowo generalnie naturalnymi wrogami są owadobójcze grzyby, owady oraz ptaki – w tym właśnie szczególnie dzięcioły.

Kornik w domu

Niepokojące objawy w postaci otworów i wysypującej się mączki czy też skrobania w drewnie skłania do przypuszczeń że w drewnie żeruje kornik. Tak samo jak i obecność dorosłych chrząszczy czy też larw oraz wydrążonych kanałów w drewnie lub objawy zniszczenia drewna.

Bardzo często właściciele domów i różnych obiektów stwierdzają że mają korniki w domu, korniki na więźbie dachowej czy też korniki w drewnie na obiekcie. I rozpoczynają poszukiwanie odpowiednich metod na zwalczanie korników w domu.

W ramach zlecenia przeglądu drewna w domu właściciele każdorazowo otrzymują informacje, że kornik w domu nie występuje oraz że kornik to szkodnik drzew a nie drewna obrobionego. Oraz że w drewnie w domu żerują szkodniki drewna inaczej drewnojady.

Kornik w domu – zwalczanie

Powszechnie określenie korniki w domu w praktyce oznacza zazwyczaj obecność szkodników drewna inaczej drewnojadów takich jak spuszczel pospolity i kołatek domowy, a rzadziej miazgowiec parkiet owiec czy trzpiennik olbrzymi.

Podstawowe metody na zwalczanie tzw. korników w domach to fumigacja inaczej gazowanie domu oraz zastosowanie preparatów. Każda z metod ma swoje zalety oraz wady. Dobór metody na zwalczanie szkodników drewna w domu zależy od wielu czynników i jest ustalany dla każdego obiektu indywidualnie.

Głównymi kryteriami przy dobrze metody na zwalczanie drewnojadów jest dostęp do drewna, kubatura obiektu oraz poziom porażenia przez szkodniki drewna. Inne kryteria ustalane przy analizie w celu zwalczania drewno jadów to ilość drewna, wielkość obiektu, zakres ewentualnego doszczelnienia, ilość drewna wymagająca zeszlifowania, ilość warstw preparatu potrzebny do aplikacji na danych obiekcie czy też rodzaj i ilośc użytego gazu, itd.

Generalnie najbardziej wszechstronną metodą i najskuteczniejszą jest fumigacja inaczej gazowanie domu, dachu, obiektu. Gazowanie domu skutecznie likwiduje każdy rodzaj szkodnika w każdym stadium rozwojowym (jaja, larwy, poczwarki, osobniki dorosłe). Gazowanie tzw. korników może obejmować drewno stare i nowe, drewno zabudowane i dostępne, drewno liściaste i iglaste.

Zastosowanie preparatów jest metodą chyba najpopularniejszą ale mniej skuteczną niż gazowanie. Nie wszystkie gatunki szkodników można skutecznie zwalczyć preparatami. Ograniczenia w zastosowaniu wiążą się z sytuacja gdy drewno jest zabudowane albo pokryte powłokami takimi jak farba, lakier, lakierobejca, lazura. Sam proces stosowania preparatów) polega na odpowiednim przygotowaniu drewna do zabiegu a następnie naniesieniu i wprowadzeniu preparatów na drewno metodami niskociśnieniowymi lub wysokociśnieniowymi.

Impregnacja owadobójcza więźby dachowej