Rębacz pniowiec (Rhagium mordax)

Rębacz pniowiec (łac. Rhagium mordax) to gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych, który jest szkodnikiem drewna drzew iglastych.

Dorosłe owady osiągają długość od 2 do 3 cm, a ich ciało jest pokryte ciemnobrązowymi lub czarnymi łuskami. Na skrzydłach mają charakterystyczne, jasne plamy w kształcie litery "L". Rębacz pniowiec wyróżnia się długimi, smukłymi czułkami, które u samca mogą być dłuższe od ciała.

Larwy rębacza pniowca rozwijają się wewnątrz drewna drzew iglastych, takich jak sosny, świerki czy modrzewie. Żerując na drewnie, powodują uszkodzenia, które osłabiają konstrukcję drzewa, co z kolei zwiększa ryzyko jego obumarcia. W przypadku dużych populacji szkodnika drewno może być poważnie osłabione i stwarzać zagrożenie dla ludzi oraz zwierząt, szczególnie podczas wiatru czy intensywnych opadów.

Aby zminimalizować szkody powodowane przez rębacza pniowca, ważne jest przede wszystkim regularne badanie drzew pod kątem obecności szkodnika oraz szybkie usuwanie zainfekowanych drzew. W celu ochrony drewna przed szkodliwymi owadami stosuje się różne metody, takie jak stosowanie środków chemicznych, dezynfekcja drewna za pomocą gorącej wody lub promieniowania UV oraz wykorzystanie pułapek feromonowych.